Het begon allemaal met een walnoot. Honderden walnoten om precies te zijn. De tuin van Ankie de Kort staat namelijk vol met walnotenbomen. Maar wat doe je daarmee? ‘‘Dit was een perfecte kans om mensen met een beperking bij een gezellige activiteit te betrekken die tot een lekker product leidt, namelijk walnotenolie’’, vertelt Ankie. Daarom maakt zij elk jaar in samenwerking met Thomashuis Almkerk walnotenolie.

Ankie woont in het nabijgelegen Brabantse dorpje Dussen. Zelf heeft ze een nichtje met een beperking. Haar ouders vertellen Ankie dat ze wensten dat mensen naar haar nichtjes’ kunnen zouden kijken en niet naar haar beperking. ‘‘Toen vroeg ik mij af wat ik daar eigenlijk voor doe’’, zegt Ankie. Daarop bedenkt ze dat de walnoten in haar tuin een mooie manier zijn om mensen met een beperking te betrekken bij een gezellige activiteit: het vervaardigen van walnotenolie.

Rapen, kraken, persen

Vanuit die gedachte belt Ankie Ine en Jan van het Thomashuis. ‘‘Vanuit mijn omgeving hoorde ik namelijk dat het lieve en betrokken mensen zijn.’’ Het eerste telefoongesprek met hen herinnert Ankie zich nog goed. ‘‘Het werd even stil aan de andere kant en toen zeiden Ine en Jan dat het eigenlijk te mooi was om waar te zijn. Iedereen was enthousiast.’’ Het trio spreekt af om gewoon te beginnen. ‘‘Het is een succes. Inmiddels is dit het vierde jaar dat we bij elkaar zijn.’’

‘‘Dit is te mooi om waar te zijn’’

Het product wordt door alle enthousiastelingen van A tot Z gemaakt. Eerst worden de noten geraapt, vervolgens gedroogd en dan is het tijd voor  twee gezellige kraakdagen.

Dat zijn verbindende dagen, want naast de bewoners en het team van het Thomashuis doen de helpende handen van de Tuinderij en dagbesteding Sovak met veel plezier mee. Na het kraken is het tijd voor het persen van de olie en wordt deze in de flesjes gegoten. Dan gaat de walnotenolie naar het Thomashuis, de Tuinderij, en de lunchroom ‘n Tikkie Anders, waar de flesjes verkocht worden door de mensen die daaraan hebben meegewerkt.

Olie van de maatschappij

Ankie is blij met het effect van de walnotenolie. ‘‘Mensen worden er blij van. Als het wordt verkocht, zien de kopers dat de mensen die aan de olie hebben meegeholpen trots zijn op hun product. Maar het verhaal erachter is net zo leuk.’’ Ze vertelt dat ze de olie zelf ook weleens cadeau geeft en dan het verhaal achter de olie vertelt. ‘‘Dan wordt het een soort olie van de maatschappij.’’

‘‘Het geeft mij enorm veel energie’’

Het samenzijn in het Thomashuis doet Ankie goed. ‘‘Het geeft mij enorm veel energie. Soms ben ik moe wanneer ik naar het Thomashuis ga, maar ik kom juist met meer energie thuis.’’ Ankie is blij met het effect dat de activiteit met de mensen en zichzelf doet. ‘‘Het is een kostbare activiteit.’’