“De afgelopen maanden heeft de wereld in brand gestaan en nog steeds weten we niet waar we aan toe zijn. Deze maanden zijn intens geweest voor eenieder, maar ook zeker in een woonvorm waar negen bewoners hun structuur opeens zagen veranderen”, schrijft Erik de Zeeuw, medewerker van Thomashuis Apeldoorn, in zijn kersverse blog. “Ondanks dat we ons moeten schikken aan het nieuwe normaal, blijft het wonen en leven op een hele warme manier verder gaan.”
“Met z’n alle voor de buis om te luisteren naar Mark Rutte in de hoop op goed nieuws. Wanneer mogen we weer werken? Wanneer zie ik mijn ouders weer? Kunnen we al naar de winkel of met z’n allen het bos in? Zodra de woorden van Rutte de woonkamer invlogen en wij als begeleiders nog aan het ventileren waren wat nou exact de strekking was van zijn persconferentie, keken alle ogen weer in onze richting en moesten we opnieuw melden dat het nog even zo bleef. De schouders er weer onder en een positieve instelling aannemen. Dat hebben ze voortreffelijk gedaan en nog steeds! Ondanks de negativiteit buiten het huis hebben we het in huis goed gehad met elkaar.
Leven opstarten
Nu, een aantal maanden verder is het leven weer langzaam op gang aan het komen en ook voor onze bewoners betekent dit dat het leven weer richting de ‘normale’ kant gaat.
Bewoners zijn blij, familie is blij en wij als begeleiders zijn uiteraard ook gelukkig dat het leven weer aan het opstarten is.
“We kleuren de kader in op een manier die voor ieder individu weer anders is.”
Enkel de afwegingen die je elke dag moet maken om de regels goed na te streven en de bewoners niet in gevaar te brengen voor het virus blijft een moeilijk punt. Ouders komen op gepaste afstand weer op bezoek, vrijwilligers komen weer in het Thomashuis en het werkende leven voor de bewoners is weer van start gegaan. Zo zit je, drie maanden later midden in het ‘nieuwe normaal’ dat onze regering ons heeft verteld en moeten we de kaders gaan inkleuren op een manier die voor ieder individu weer anders is.
Blijdschap en verwarring
Er heerst blijdschap, maar nog steeds zijn er veel maatregelen waar we ons aan moeten houden. Dat brengt ook veel verwarring met zich mee. We hebben opeens te maken met mondkapjes, onze omgeving mag weer in het huis komen, maar we moeten wel afstand houden en de werkplekken zijn anders geworden wat toch eigenlijk ook best wennen is.
“Wie weet gaan er nog vele hobbels komen, maar de kern zit goed.”
Maar ondanks dat we ons moeten schikken om ons het ‘nieuwe normaal’ eigen te maken, blijft het wonen en leven in het huis op een hele warme manier verder gaan. Alsof er nog meer verbinding is gekomen met elkaar en daar pluk je allemaal de vruchten van. Wie weet gaan er nog vele hobbels komen op deze toch al kronkelige route die we aan het bewandelen zijn. Maar de kern zit goed en daar kunnen we met zijn allen hartstikke trots op zijn.”
Erik de Zeeuw (25) werkt in Thomashuis Apeldoorn. De afgelopen jaren heeft hij daar een hoop bijzondere momenten mogen beleven waar hij over blogt.