Caroline Gijsbers werkt zo’n zeven jaar in het Brabantse Thomashuis Overloon. Vooral in deze bizarre periode merkt zij hoe bijzonder het is om te werken in de zorg en hoe hecht het team is. “We trekken nog meer naar elkaar toe. Iedereen is flexibel, denkt in oplossingen en is bereid elkaar te helpen”, vertelt Caroline.
Welke maatregelen zijn er in Thomashuis Overloon genomen?
“Zorgondernemers Bert en Rita hebben het coronavirus vanaf het begin heel serieus genomen. Vanaf 6 maart zijn zij gestart met een corona-update voor familie en medewerkers. De richtlijnen van het RIVM werden direct gehandhaafd. Wij werken met mensen en het belangrijkste is dat deze mensen gezond zijn én blijven. Binnenshuis maken wij als medewerkers daarom drie keer per dag veelgebruikte voorwerpen schoon. In het tijdvak dat we met de bewoners naar de gymzaal zijn, komt elke week de poetsdienst. Daarnaast hameren wij bij de bewoners op het vaak wassen van de handen. Ook ligt er een draaiboek klaar voor het geval een bewoner ziek zou worden. In zo’n situatie kunnen we gelijk schakelen.
Logeerpartijtjes en familiebezoek gingen tot 24 maart door. Daarna is Thomashuis Overloon op slot gegaan en kregen ouders de keuze of ze hun kind in het Thomashuis of tijdelijk thuis wilden laten wonen.”
Geen bezoek meer. Wat doet dat met de ouders?
“Normaliter zijn we een open huis en staat gezelligheid op nummer één. Dan voelt het heel cru om te zeggen dat de deuren dicht zijn voor bezoek. Voor ouders was het een lastige beslissing, maar Bert en Rita hebben er goed op ingespeeld door actief te communiceren. Daardoor kwam het niet uit de lucht vallen. Drie bewoners wonen sindsdien bij hun ouders, de andere vijf zijn in het Thomashuis. Iedereen houdt zich super aan de richtlijnen en is begripvol. Je voelt dat ouders er vrede mee hebben en vertrouwen in ons hebben.
Om toch contact te houden, (beeld)bellen bewoners elke dag met hun familie. Een ouder heeft haar dochter een tablet bezorgd, zodat ze elkaar regelmatig kunnen zien. Het is echt fantastisch om die bewoonster te zien stralen wanneer zij haar moeder op haar beeldscherm ziet. Een andere bewoner heb ik in een paar dagen tijd geleerd hoe hij met zijn vader kan Skypen. Nu doet hij dat elke dag. Hij is zo trots dat hij het zelfstandig kan. Die kleine dingen maken al een groot verschil.”
"Vooral nu zie je hoe belangrijk het is om er samen met de bewoners een leuke, bijzonder gewone dag van te maken."
Hoe gaan de bewoners met het coronavirus om?
“We hebben het op ieders niveau uitgelegd. Alle ingewikkelde termen en ontwikkelingen laten we achterwege en we hebben vooral uitgebreid verteld over het belang van vaak handen wassen. Verder hebben we het er zo min mogelijk over. Corona beïnvloedt het dagelijkse leven, maar het wordt er niet gezelliger van als we het er de hele dag over hebben. Daarom genieten we vooral van de leuke dingen met elkaar.
Wel beseffen sommige bewoners dat ze door de omstandigheden niet naar hun vader of moeder kunnen en voelen dan dat gemis. Gelukkig is het beeldbellen een hele fijne oplossing. We handhaven ook zoveel mogelijk de dagelijkse structuur. De dagbesteding die we normaal in het dorpshuis in Overloon organiseren, doen we nu in het Thomashuis. Zo kunnen we het zoveel mogelijk afschermen en afleiding bieden. Het leven gaat gewoon door en het is bewonderingswaardig hoe goed bewoners met ons mee schakelen. En zolang wij als team onbezorgdheid en positiviteit uitstralen, zien we dat de bewoners dat ook overnemen.”
Welke impact heeft deze situatie op jou en jullie team?
“Zelf ben ik extra bewust van alles wat ik doe. Mijn sociale leven staat ook op een laag pitje. Het zou namelijk gek zijn als we in het Thomashuis zo hameren op handen wassen en geen bezoek en ik zelf wel visite zou krijgen. Dan zou ik mijn beroep niet serieus nemen.
In het team is de sfeer gemoedelijk. We zijn echt een team en trekken nog meer naar elkaar toe. De sfeer is gemoedelijk, iedereen is bereid elkaar te helpen, is flexibel en denkt in oplossingen. Toen er een paar ziek thuis waren, heb ik onder meer extra diensten gedraaid en dat doe ik met alle passie en liefde. Vooral nu zie je hoe belangrijk het is om er samen met de bewoners een leuke, bijzonder gewone dag van te maken. We zitten samen in hetzelfde schuitje en we maken er samen het beste van.”
"Zorgondernemers Bert en Rita communiceerden vanaf het begin actief met medewerkers en familie."