“Hoe is het mogelijk? We hadden zoveel voorzorgsmaatregelen genomen”, is de reactie van Tom en Yvonne Theeven wanneer een bewoonster in Thomashuis Grathem coronapositief blijkt te zijn. Al snel volgt een andere bewoner, een medewerker en hun eigen zoon. “Dan zet je je schouders eronder en ga je ervoor.” Nu iedereen weer is hersteld en het Thomashuis uit totale isolatie is, halen Tom en Yvonne opgelucht adem en blikken zij terug op de afgelopen periode.
Voordat de dagbesteding de deuren sluit, blijven de bewoners overdag al thuis in het Thomashuis. “We vonden het risico te groot.” Ook bezoekjes van en naar familie worden stilgelegd. Ondanks de grote verandering, is de sfeer in huis gezellig. “Samen koffiedrinken, in de weer met klusjes, fietsen en wandelen. Onze bewoners pakten het gelijk goed op”, vertelt Yvonne.
Bureaucratisch gevecht
Wanneer een bewoonster hooikoortsklachten krijgt, start een onzekere periode. “We zaten in een rollercoaster.” De toegezegde coronatest medio april blijft uit, wat tot onrust leidt. “Tom is er als een tijger op gesprongen om die test te verkrijgen.” Na een bureaucratisch gevecht, wijst de uitslag positief uit. De bewoonster verblijft in isolatie op haar kamer.
Vlot daarna wordt een andere bewoner positief getest. Ook een medewerker en de zoon van Tom en Yvonne blijken besmet te zijn. “Dan is de vraag: hoe nu verder? Je gaat gelijk praktisch denken en handelen”, vertelt Yvonne, die van huis uit ziekenhuisverpleegkundige is. “Ik voelde me als een moedereend die voor haar kuikentjes zorgt.” De zorgondernemers kloppen aan bij de huisarts, Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG), de GGD en het RIVM. “We kregen allemaal tegenstrijdige adviezen. Het was alsof we door elkaar werden geschud.”
Thomashuis in isolatie
Het zorgechtpaar klopt snel aan bij een collega-Thomashuis, dat daarvoor een vergelijkbare situatie had meegemaakt. De gedeelde tips en tricks en de koers die Thomashuis Grathem gaat varen, worden afgestemd met de AVG-arts. “We besloten hetzelfde te doen wat een huishouden zou doen in geval van een besmetting: als Thomashuis in isolatie.” Daardoor kunnen de besmette bewoners meedoen met het dagelijkse leven, maar op ruime afstand van de rest. Om het risico op verspreiding te voorkomen, hebben de besmette bewoners een eigen badkamer en worden alle contactoppervlakken in huis intensief gereinigd. De zoon van Tom en Yvonne en een medewerkster zieken thuis uit.
Ondanks de zeer milde klachten, houden de zorgondernemers de eerste dagen hun adem in. “Niemand kan voorspellen welke kant het opgaat. Het enige wat we konden doen, was onze schouders eronder zetten en ervoor gaan. Toen andere klachten en verspreiding uitbleven, was de opluchting groot.” In het begin verzorgt Yvonne de besmette bewoners in vol ornaat: met pak, mondkapje en bril. “Om het luchtig te houden voor de bewoners, vertelde ik dat ik mij even als dokter verkleedde.” Gelukkig blijken alle ‘toeters en bellen’ al snel niet meer nodig door het spoedige herstel.
Gemoedelijke sfeer
Voor de ouders van bewoners was het ook schrikken. “Maar wij voelden hun vertrouwen. We hebben veel contact met elkaar gehad. We maakten voor bewoners ook zoveel mogelijk gebruik van beeldbellen.” Om het Thomashuis een hart onder de riem te steken, stuurden familieleden kaarten, paaseieren en bloemen.
De veertigste verjaardag van een bewoner met corona is op bijzondere wijze gevierd. “Familie hadden we opgetrommeld om kaarten te sturen. Zij plaatsten ook een oproep in de krant, waardoor de brievenbus uitpuilde.” 256 kaarten kreeg de jarige job overhandigd. Overdag werden er spelletjes in het thema 40 gespeeld, er werd lekkers bij de slager gehaald en ’s avonds was het bioscoopavond. “Hij heeft de hele dag van oor tot oor gestraald.”
Klachtenvrij
Drie weken geleden ging Thomashuis Grathem uit quarantaine nadat de enige twee besmette bewoners 72 uur klachtenvrij waren verklaard. “De opluchting bij iedereen was groot. Ook nu blijven we op afstand van de buitenwereld, maar kunnen nu wel weer een wandeling maken of elkaar een aai over de bol geven.”
Samen sterker geworden
Ondanks de spannende tijd, heeft de afgelopen periode ook mooie dingen opgeleverd. “We zijn samen sterker geworden. Niet alleen doordat we corona in huis hadden, maar ook doordat we intensief samenwerkten. Iedere dag hielpen drie medewerkers met de begeleiding in kleine groepjes om de dag zo nuttig mogelijk in te vullen.” Denk aan lichaamsbeweging, knutselen, klusjes in en rondom huis en vuilprikken. “De creativiteit die daaruit voortkwam, bijvoorbeeld tijdens Koningsdag, is mooi om te zien.”
Doordat de kinderen van Tom en Yvonne wekenlang niet buitenshuis kwamen, waren zij vaak aanwezig in het Thomashuis. “Ze hebben meegeholpen met de dagbesteding, knutselen of spelletjes doen. Dat vonden de bewoners ook erg leuk.” Als groep zijn de bewoners hechter geworden. “Er ontstond meer saamhorigheid en ze zijn nog meer naar elkaar toegegroeid. De bewoners accepteren elkaar meer dan ooit.”