Els Teeuwen (57) is sinds de start van het Thomashuis in Ospeldijk actief als vrijwilligster. ‘‘Het Thomashuis heeft mij in de armen gesloten en ik het Thomashuis.’’

Els heeft eerder als kleermaker en eerste munitiebeheerder bij defensie gewerkt. Na een reorganisatie besluit zij als vrijwilliger aan de slag te gaan. Via een dorpsvergadering hoort zij over de sluiting van de basisschool in 2013. Het pand krijgt een herbestemming en wordt getransformeerd tot een Thomashuis. Els zoekt gelijk contact met de startende zorgondernemers, Johan en Hedwig Smeets, en biedt haar hulp aan. ‘‘Al voor de opening mocht ik meehelpen met het stofferen van de stoelen.’’ Het blijft niet alleen bij stoelen, want vanaf het allereerste begin is Els vrijwilligster. ‘‘Zo groeide er een vriendschapsband met de bewoners, ondernemers en het personeel.’’

Els met de bewoners mee op pad.

Zo kan het ook

Els vertelt dat het Thomashuis een wereld van verschil is ten opzichte van haar vorige baan. ‘‘Hier kom je binnen en word je om de hals gevlogen.’’ Doordat Els’ zwager in een instelling woont, ziet zij het verschil tussen de reguliere zorg en het Thomashuis. ‘‘Ik dacht gelijk: wow zo kan het dus ook’’. De familiesfeer en de trigger die bewoners krijgen om zichzelf uit te dagen, vindt zij bijzonder. ‘‘Je ziet dat ze opbloeien en het geweldig vinden.’’

Els is gek op de 7 bewoners. ‘‘Ze zijn allemaal mijn beste vriend.’’ De bewoners komen regelmatig een hapje bij haar eten. Ook brengt ze bewoners af en toe naar de dagbesteding, maakt zij foto’s en gaat ze met de groep mee op stap. Zo is Els meegegaan naar de Toppers, samen met de medewerkers en een bewoner die dit als cadeau had gekregen voor zijn verjaardag. ‘‘De outfits heb ik zelf gemaakt, zodat we in stijl arriveerden’’, zegt ze. ‘‘Dat was zo’n belevenis voor ze. Maar ook de alledaagse dingen maken het zo mooi. Ik kom binnen en ben oprecht welkom. Die stralende gezichten zijn geweldig.’’

Middelpunt van het dorp

Els vertelt dat het Thomashuis als een familie is opgenomen in Ospeldijk. ‘‘Het dorp kent de bewoners en maakt een praatje met hen.’’ Jaarlijks organiseert het Thomashuis samen met enkele vrijwilligers activiteiten tijdens Koningsdag en kerst. De opbrengst van deze activiteiten worden besteed aan plaatselijke goede doelen, bijvoorbeeld nationaal Park de Groote Peel, Kansplus, de ALS-stichting en schutterij St Odilia uit Ospeldijk. Tijdens diverse evenementen is het Thomashuis het startpunt van de route. ‘‘Dan wordt er in het huis een bakkie gedaan.’’

Plezier met de duofiets.

Ospeldijk is blij met de reuring die het Thomashuis in het dorp heeft gebracht. ‘‘Iedereen was verdrietig met de sluiting van de school en de sloop van de kerk. Met de komst van het Thomashuis is het middelpunt van het dorp behouden.’’ 

Gouden vrijwilligster

Zorgondernemers Johan en Hedwig zijn blij met Els’ betrokkenheid bij het Thomashuis. ‘‘Ze is een gouden vrijwilligster.’’ Els heeft op haar beurt veel respect voor de zorgondernemers die zich 24 uur per dag inzetten voor de bewoners.

Zelf is Els blij dat zij zich met plezier kan inzetten voor een zinvol doel. ‘‘Het geeft veel positieve energie.’’ In de afgelopen 5 jaar is zij een vast gezicht in het Thomashuis geworden. ‘‘Het Thomashuis heeft mij in de armen gesloten en ik het Thomashuis’’, besluit ze.