'Ad van Gennep pleitte voor waardigheid en inclusie'

Zorg & Welzijn

Professor Ad van Gennep (81) had een grote rol in de vormgeving van de gehandicaptenzorg. 23 augustus is hij overleden. In de gehandicaptenzorg was hij een begrip. VGN en VNO publiceerden de highlights van zijn gedachtegoed over menselijke waardigheid en sociale inclusie.  

‘‘Ad was een boegbeeld voor de orthopedagogiek’’, reageert de Nederlandse vereniging van pedagogen en onderwijskundigen (NVO) op het overlijden van hun erelid. Hij verrichte baanbrekend onderzoek naar mensen met een verstandelijke beperking en droeg daarmee bij aan de innovatie van behandeling en aan kwaliteit van leven. Ad van Gennep was tientallen jaren hoogleraar Orthopedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam en later hoogleraar Verstandelijke beperking aan de Universiteit van Maastricht.

Wars van bureaucratie

‘‘Ad is medegrondlegger van de vernieuwing die de afgelopen 50 jaar de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking is gaan kenmerken’’, aldus de NVO. Zo was hij een grote motivator achter allerlei initiatieven om meer variatie in hulpverleningsvormen en woonvormen te krijgen in de verstandelijke gehandicaptenzorg.

De verschillen tussen fysieke en sociale integratie zijn enkele klassiekers in zijn werk. ‘‘Ad was wars van bureaucratie en pluimstrijkerij en een waarachtig en authentiek denker over wat werkelijk van belang was voor mensen met een verstandelijke beperking.’’

Waardigheid

In zijn afscheidsartikel in het tijdschrift NTZ besloot hij met het beklemtonen van twee essentiële waarden: menselijke waardigheid en co-existentiële inclusie. ‘‘Respect voor en bescherming van de menselijke waardigheid van elk individu is belangrijk, waarbij er aandacht is voor de persoonlijke en sociale kant’’, schrijft Sabina Kef in een artikel voor VGN.  

Ook was hij voorstander van het centraal stellen van een meerdimensionale benadering, waarin er onder meer aandacht is voor unieke consequenties van meerdere beperkingen tegelijkertijd.

Sociale inclusie

In de laatste zin van zijn afscheidsartikel wees hij op de grootste uitdaging in de samenleving: solidariteit en betrokkenheid opbouwen en in stand houden. Dit alles met als doel dat mensen met een verstandelijke beperking een menswaardig leven hebben.

In lijn met deze woorden blijven de Thomashuizen zich inzetten voor minimale bureaucratie, persoonlijke zorg en een warm thuis. Een thuis waarbij mensen met een verstandelijke beperking een waardig leven hebben en midden in de samenleving staan.

Delen: