Blog: ‘Mijn kinderen zijn mijn rem’

Zorgondernemerschap

Echtgenote, moeder, zorgondernemer, student Social Work, paardenbezitter en meer. Ilse Stevense (37) woont samen met haar man Kasper en 3 zonen van 2, 8 en 11 jaar als zorgondernemer in Thomashuis Bunde. Met haar vele rollen is Ilse als powervrouw te bewonderen. ‘‘Nou, dat vind ik een eng woord’’, reageert ze. Ontdek hier haar blog ‘Meer dan vrouw alleen’. 

‘‘Vanaf 2001 werk ik in de gehandicaptenzorg bij een grote instelling in de Randstad. Daar heb ik veel ervaring mogen opdoen op verschillende woongroepen en dagbesteding centra. Het was leuk, maar ik was toe aan iets anders. Toen mijn collega met zijn vrouw Thomashuis Zwijndrecht startte, werd ik getriggerd en zijn Kasper en ik gaan onderzoeken of dat iets voor ons was. In 2014 begon ons avontuur.

Overname

In oktober draaiden we al diensten in Thomashuis Bunde als waarnemers. Dat was een onderneming, want Kasper en ik werkten allebei nog en hadden twee jonge kinderen. Na mijn werk op donderdag in Rotterdam stapte ik ’s avonds in de auto en reed ik naar Limburg voor het weekend in het Thomashuis. Soms namen we de oudste al mee om een dagje te laten wennen aan zijn nieuwe school.  

‘’Soms vraag ik mij af hoe we het in vredesnaam hebben gedaan.’’

Voor onze overname in december hadden we allebei een baan die we hebben opgezegd en moesten we de verhuizing en contracten regelen. Als ik aan die tijd terugdenk, vraag ik mij af hoe wij het toen in vredesnaam hebben gedaan. Maar op zo’n moment heb je zo’n sterke wens. Je stapt op die trein, die gaat rijden en je gaat ervoor.

Moeder en ondernemer

Met de start van ons huis was ik geneigd over mijn eigen grens te gaan. Ik wilde het goed doen en daar had ik veel voor over. Het combineren van een gezin en het ondernemerschap was in het begin zoeken naar een balans. Dat drong tot mij door toen ik na de verhuizing tijd had om de kinderen voor het slapen gaan voor te lezen. Ik zat samen met ze op het grote bed toen Kasper aan gaf dat hij een moeder van een bewoner aan de telefoon had die mij wilde spreken. Ik sprong gelijk op, maar trok toen een grens, nu was het tijd voor mijn kinderen en ik bel mevrouw straks wel terug. Mijn kinderen zijn belangrijk. Zij zijn mijn rem en houden mij een spiegel voor.

“Mijn kinderen houden mij een spiegel voor.”

Ik heb toen geleerd dat je als ondernemer en moeder goed voor jezelf moet zorgen om er voor je kinderen, bewoners, ouders en verwanten te zijn. Het is goed om grenzen te stellen, bepaalde taken aan ons team over te dragen en proberen om zaken los te laten. Als ik wil, kan ik dag en nacht werken, maar daar heeft niemand iets aan.  

Quality time

Soms krijg ik de vraag ‘Hoe doen jullie dat allemaal?’. En als ik alles bij elkaar optel, is het veel. Maar het voelt niet als werkbelasting omdat het zo ontzettend leuk is. Door het thuis werken, mis ik niks van de kinderen. Ik kan ze naar school brengen en ophalen en als er iets is kunnen ze naar me toekomen. Ook als ik op de groep werk. Als ik werk dan is Kasper bij de kinderen en andersom. We proberen zoveel mogelijk met het gezin in de avond samen te eten en ieder jaar gaan we met zijn vijven op vakantie. 

‘’We zijn heel veel  van elkaar, maar we zijn bij elkaar gekomen voor de liefde.”

Kasper en ik hebben een scheiding in onze taken binnen het werk. We hebben 1000 procent vertrouwen in elkaar en denken met elkaar mee. Getrouwd zijn en samenwerken gaat goed, maar daar hebben we wel een weg in moeten vinden. We maken tijd voor onszelf om invulling te geven aan onze eigen hobby’s. Ik ga drie tot vijf keer per week naar mijn paard en Kasper gaat graag hardlopen. Quality time samen is ook heel belangrijk. Even ergens een hapje eten, naar het theater of een weekendje weg. Kasper en ik zijn heel veel van elkaar, maar we zijn bij elkaar gekomen voor de liefde.

Energie

Naast de dagelijkse gang van zaken, besteed ik zo’n 24 uur per week aan mijn hbo-studie Social Work. Als de jongste op bed ligt tussen de middag of als hij naar het kinderdagverblijf gaat, duik ik in de boeken. Als zorgondernemer heb ik zoveel geleerd en ben ik buiten mijn comfortzone gegaan. Maar met mijn studie leer ik nog bewuster keuzes maken in de zorg en kan ik nog meer genieten.

”Als je iets doet waarvan je houdt, kan je heel veel aan.”

Echtgenote, moeder en zorgondernemer zijn en studeren… Ik ben mij er bewust van dat het soms pittig is, maar er is niks puurders dan met deze doelgroep werken. Samen wonen met onze bewoners geeft mij veel energie. Powervrouw vind ik zelf een eng woord. Ik denk dat iedereen vooral moet doen waar je gelukkig van wordt, want dan kan je heel veel aan.”

Deze blog is onderdeel van de maandelijkse blogreeks op www.thomashuis.nl. Elke maand zie je de wereld van het Thomashuis door de ogen van een zorgondernemer. Net als Ilse en Kasper het verschil maken in de zorg? Ontdek hier alles over het zorgondernemerschap en kom met ons in contact. 

Delen: