Vanaf 1 augustus 2025 worden Rachel van Laar en Leo Limburg de nieuwe zorgondernemers van Thomashuis Culemborg: een liefdevol thuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Samen met een betrokken team bieden zij negen bewoners een warme, veilige en vertrouwde plek. Na 17 jaar dragen de bevlogen zorgondernemers Cora van Rijswijk en Marianne de Kock de leiding over en nemen zij afscheid.
Rachel en Leo zijn enthousiaste levensgenieters met een grote passie voor zorg. Ze staan voor warmte, humor en oprechte aandacht voor elkaar en voor de bewoners. Rachel vertelt: ‘Ik werkte jarenlang als persoonlijk begeleider bij ASVZ. Mijn ervaring ligt vooral bij bewoners met intensief gedrag en complexe verzorgingsvragen. Mijn ultieme doel? De bewoners een fijne dag bezorgen. Daar doe ik het voor. Iedere werkdag eindig ik met een knuffel. Ik vind het belangrijk om elke dag positief af te sluiten. De bewoners staan voorop. We moeten het samen goed hebben.’
Ook voor Leo is de zorg bekend terrein. Net als Rachel neemt hij een schat aan ervaring mee: ‘Ik werkte acht jaar lang als begeleider, ook bij ASVZ. Rachel en ik leerden elkaar daar kennen. Binnen mijn functie als begeleider werkte ik met uiteenlopende doelgroepen: van mensen met een lichte tot ernstige beperking, vaak ook met gedragsproblematiek. Verzorging maakte daar soms onderdeel van uit.’
Duidelijke visie: het gewone leven
Rachel: ‘Leo en ik hadden al langer de wens om samen te werken. Vanuit die gedachte zijn we op zoek gegaan naar een manier om dat te realiseren. Zo kwamen we bij de Thomashuizen uit. Ons uitgangspunt is dat bewoners het gewone leven ervaren. We willen er echt voor hen zijn en denken altijd in oplossingen en mogelijkheden. Zorgen met liefde, vanuit ons hart.’
Leo: ‘Ik stel mezelf vaak de vraag: als ik zelf een kind met een verstandelijke beperking had, zou ik die hier willen laten wonen? In het Thomashuis kunnen we de zorg op onze eigen manier vormgeven, binnen de kaders van de franchiseformule.’
Elk Thomashuis wordt gerund door een inwonend zorgkoppel. Dertig jaar geleden woonde Rachel naast het pand waar nu het Thomashuis zit. Nu, jaren later, verhuist ze naar het Thomashuis zelf om samen met Leo haar droom waar te maken. ‘De cirkel is rond,’ zegt ze. ‘Ik heb een dochter van 23 en een zoon van 18. Mijn dochter verhuist met ons mee naar het Thomashuis.’
Kennismaken met bewoners en verwanten
Het stel vertelt: ‘We zijn eerst gaan kijken in het Thomashuis en voelden meteen een klik met onze voorgangers Cora en Marianne. We delen dezelfde visie. Daarna hebben we kennisgemaakt met de bewoners, dat was ontzettend leuk. Ze vroegen meteen: ‘Komen jullie hier wonen of werken?’ Alsof ze het aanvoelden.
In mei en juni zijn we op huisbezoek geweest bij verwanten en hebben we kennismakingsgesprekken gevoerd. We vinden het belangrijk te weten waar de bewoners vandaan komen en wat daar leeft. Ook hebben we meegelopen in het Thomashuis om te wennen. Tijdens een personeelsvergadering zijn we voorgesteld door Cora en Marianne. We willen voortbouwen op de stevige basis die zij hebben gelegd.’
Warme overdracht
Leo lacht: ‘We zijn momenteel aan het inhuizen. Eén bewoner is erg nieuwsgierig en loopt soms ‘stiekem’ onze privéwoning binnen. Het leeft nu al, gewoon doordat we er zijn.’ Rachel: ‘Er is nu al een hele leuke interactie met de bewoners en we voelen ons al aardig ingeburgerd.’
Ze vervolgt glunderend: ‘Laatst had ik een één-op-één kennismaking met een bewoner. Ik vroeg: ‘Wil je met mij wandelen?’ Ze zei meteen: ‘Mag Leo ook mee?’ Het is mooi om zo verbinding te maken. We hebben voor alle bewoners een foto met verhaaltje gemaakt, zodat ze weten wie wij zijn. Vanuit onze vorige werkplekken zijn we gewend om die verbinding echt aan te gaan. En we zijn blij dat het nu al zo goed klikt.’
Teamwork en rolverdeling
Het team van Thomashuis Culemborg bestaat uit vier vaste medewerkers. Rachel: ‘Humor vinden we ontzettend belangrijk op de werkvloer. In een vorige functie werkten Leo en ik op een groep met veel agressie. We waren volledig op elkaar ingespeeld en moesten met zijn tweeën alle situaties aankunnen. We delen dezelfde normen, waarden en prioriteiten. Dat is de basis om fijn samen te werken, ook richting de bewoners.’
Leo: ‘Hoe langer je met bewoners werkt, hoe beter je patronen leert herkennen. Soms zegt één blik al genoeg. Dan weet je hoe iemand zich voelt of wat diegene nodig heeft.’
Beiden benadrukken: ‘We willen zoveel mogelijk samen doen, zodat we beiden op alle facetten van het zorgondernemerschap goed ingewerkt zijn. Uiteindelijk ontstaat er onbewust wel een rolverdeling, maar we nemen elkaar overal in mee.’
Verbonden met Culemborg
Rachel: ‘Culemborg is een fijne plek en het Thomashuis staat midden in het centrum. Je merkt dat de bewoners écht onderdeel zijn van de samenleving. Als we met hen wandelen, zijn we vaak een halfuur langer onderweg: iedereen zegt even gedag of maakt een praatje.’ Leo vult aan: ‘De binnenstad is een hele mooie omgeving, met prachtige monumentale panden en veel groen. Er zijn een hoop leuke terrassen en je voelt echt de gezelligheid.’
Veiligheid, rust en huiselijkheid
Leo: ‘Waar we het meest naar uitkijken? Dat we heerlijk aan de slag kunnen gaan. Zorgen dat bewoners genieten van hun dag, zonder dat we worden opgeslokt door randzaken.’
Rachel: ‘Ik kijk uit naar een goede samenwerking met collega’s, en samen een fijne en rustige plek kunnen bieden. We staan voor betrouwbaarheid en veiligheid. Zeggen wat je doet, en doen wat je zegt.’
Beiden besluiten: ‘We zien uit naar de gewone dingen: samen een kop koffie drinken, boodschappen doen, sporten of gezamenlijk koken. We kunnen niet wachten om te starten!’
Meer weten over Thomashuis Culemborg? Bekijk dan: Thomashuis Culemborg | Een liefdevol thuis voor mensen met