‘Het betekenisvol bezig zijn, is voor ons het mooiste wat er is’

Zorgondernemers TH Zenderen met gezin
Zorgondernemerschap

Stel je voor: je runt in een prachtige omgeving samen met je levenspartner een kleinschalige woonvoorziening voor volwassenen met een verstandelijke beperking. Voor Marlies Berteler en Niels Leverink is dit geen droom meer, maar de realiteit. Want sinds 1 april zijn Marlies en Niels de drijvende krachten achter Thomashuis Zenderen. Met hun twee kinderen Sonja (9) en Boris (10) - en labradoodle, wonen ze samen met acht volwassenen met een verstandelijke beperking. Ze bieden de bewoners een warm thuis: ‘Het voelde vanaf dag één al helemaal goed,’ deelt het zorgkoppel enthousiast.  

Van klaslokaal naar kleinschalige woonvoorziening 

Met veel plezier stonden Marlies en Niels 20 jaar voor de klas. Niels begon als algemeen vormend docent in het speciaal onderwijs en legde een divers traject af. Zo doceerde hij in aardrijkskunde, om vervolgens zijn passie voor natuur en tuinbouw te volgen als docent groen. Marlies behaalde haar diploma aan de pabo en dook daarna direct het onderwijs in als juf. Maar het leven bracht haar een nieuwe richting: Marlies ontdekte haar passie voor de zorg. Haar vijf jaar zorgervaring voorafgaand aan de pabo en haar latere afronding van de Master SEN Gedrag - gericht op speciale onderwijszorg – lieten haar zorghart weer kloppen. ‘Toen ik een uitstapje maakte naar de zorg, wist ik meteen: dit is waar ik thuishoor. Hier ligt mijn hart,’ vertelt Marlies. ‘In de zorginstelling waar ik destijds werkte, miste ik de persoonlijke benadering en kleinschaligheid. Toen ik jaren later hoorde over het Thomashuis concept, wist ik dat dit mijn roeping was.’ 

Liefde op het eerste gezicht  

In de lokale krant lazen Marlies en Niels een oproep van de vorige zorgondernemers, Willem en Herna Jansen. Met het oog op hun naderende pensioen had het voormalige zorgkoppel de zoektocht naar opvolgers gestart. Niels deelt: ‘Toen we de advertentie over het zorgondernemerschap lazen, waren we direct nieuwsgierig. We namen contact op en mochten op visite te komen. We verwachtten een kort gesprek, maar bleven uiteindelijk drie uur.’ Marlies voegt toe: ‘Herna en Willem vertelden ons uitgebreid over het zorgondernemerschap en we zagen alle bewoners. Dat was ontzettend leuk. Vanaf het allereerste moment hadden we zó’n positief gevoel over het Thomashuis: de kleinschaligheid, het persoonlijke contact, de puurheid van de bewoners, de gezellige sfeer en het enthousiaste team. We waren meteen verkocht!’ 

Niels vervolgt: ‘In de oriëntatiefase woonden we een online informatiebijeenkomst bij over het zorgondernemerschap. Daarna solliciteerden we bij de overkoepelende franchise-organisatie De Drie Notenboomen en doorliepen we het selectieproces. Ter voorbereiding op onze start hebben we diverse Thomashuizen bezocht, waaronder in Noordwolde. Het leuke is dat de zorgondernemers van Noordwolde nu onze buddy's zijn bij wie we terechtkunnen voor vragen. Een ontzettend waardevolle verbinding. Daarnaast worden we in het zorgondernemerschap ondersteund door De Drie Notenboomen en hebben we regelmatig trainingen op hun kantoor.’ 

Gezien en gehoord 

‘We vinden het mooi om onze eigen visie uit te dragen binnen het Thomashuis-ondernemerschap. Het allerbelangrijkste voor ons is dat de bewoners gezien en gehoord worden. We bieden - ondersteund door ons team - gerichte aandacht en zorg. In de meeste reguliere zorginstellingen gaan beslissingen over verschillende managementlagen, maar hier kunnen we die zélf nemen. De lijnen zijn kort. Wat we met wettelijk vertegenwoordigers en ons team afspreken, kunnen we meteen uitvoeren. Dat zien we echt als een meerwaarde voor de bewoners. En voor onszelf.’ 

'Het voelt hier zo goed en warm' 

‘Onze kinderen, Sonja (9) en Boris (10), waren meteen enthousiast toen we hen vertelden over deze stap. Natuurlijk was het even slikken toen we definitief verhuisden en ze hun ouderlijk huis moesten verlaten. Gelukkig zijn ze nu ontzettend positief en vinden ze het vooral heel gezellig met alle bewoners. Onze jongste, Sonja, gaat regelmatig spontaan 's avonds nog even langs het Thomashuis. Dan kijkt ze gezellig samen met de bewoners naar een serie. Iets wat ze voorheen alleen zou doen. Of ze speelt op haar elektrische gitaar en betrekt de bewoners daarbij. Ze delen haar passie voor muziek en vinden het een feestje om mee te doen. Onze oudste, Boris, speelt graag spelletjes met de bewoners. In één van de bewoners heeft hij zelfs al zijn nieuwe FIFA maatje gevonden. Een spel dat ze samen spelen via de x-box,’ vertelt Niels. 

Marlies: ‘De connectie tussen onze kinderen en de bewoners is echt prachtig om te zien. We leren Sonja en Boris ook dat het belangrijk is om er voor anderen te zijn. Het voelt hier zo goed en warm. Zelfs onze labradoodle, Joep, loopt altijd mee naar de bewonersgroep.’ 

Warme overdracht  

Wanneer we praten over de overdracht met de oud-ondernemers, straalt het stel. Marlies vertelt: ‘De overdracht was zo warm en fijn. Die warmte voelden we al bij ons eerste bezoek aan het Thomashuis. We hebben heel veel ochtenden samen doorgebracht, waar Herna en Willem ons met alles hielpen en ondersteunden. We zijn enorm dankbaar dat ze hier alles zo goed hebben opgebouwd en dat ze het vertrouwen in ons hebben gehad.’ 

Niels voegt toe: ‘Na ons eerste bezoek aan het Thomashuis zijn Marlies en ik vanaf november 2023 één keer per week als vrijwilligers gaan helpen. De bewoners wisten toen nog niet van het vertrek van Herna en Willem. Toen zij na de kerst aankondigden met pensioen te gaan, vroegen ze aan de bewoners: ‘Hebben jullie enig idee wie onze opvolgers zullen zijn?’ De groep raadde meteen: ‘Zijn dat Marlies en Niels?’ 

Marlies vervolgt: ‘Toen het nieuws bekend was, hebben we huisbezoeken afgelegd bij alle ouders. Dat vonden we erg belangrijk. We werden overal heel enthousiast ontvangen!’ 

Overdracht TH Zenderen

Geluk in kleine momenten 

Waar het stel het meest naar uitkijkt de komende tijd? Marlies vertelt met een grote glimlach: ‘Alle kleine dingen die zo groots aanvoelen: de leuke uitstapjes, samen de kinderen uit school halen met de duofiets. Maar ook 's avonds nog even langs de bewoners lopen en vragen wie er zin heeft om samen met de hond te wandelen, of spontaan nog even een stukje fietsen nu het weer langer licht is. Ik geniet daar zo van! Het betekenisvol bezig zijn, is voor ons het mooiste wat er is.’  

Wil jij meer weten over zorgondernemerschap? Meld je aan voor een informatiebijeenkomst waarin we je alles vertellen over het runnen van een eigen Thomashuis. 

Delen: