Op 21 juni 2020 sloeg het noodlot toe in Thomashuis Oudenbosch. Machteld, een vrolijke 23-jarige bewoonster, werd getroffen door een herseninfarct. De schrik was groot onder de familie, zorgondernemers Helma en Ad Huijsmans, de medewerkers en alle bewoners.
Tot die bewuste dag leidde Machteld een heerlijk onbezorgd leven. Haar energieke karakter werkte aanstekelijk voor het hele huis. Machteld struinde altijd vrolijk door de gangen en barstte geregeld in schaterlachen uit, terwijl ze in haar eigen wereld kletste. Ze bracht de zon binnen, zelfs op de somberste dagen. Maar op die dag in 2020, werd Machteld met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht en veranderde haar leven – en dat van haar geliefden - abrupt.
Hoop en vrees in het ziekenhuis
Machtelds gehele linkerzijde was in één klap verlamd en ze worstelde met bijkomende problemen zoals verminderde spraak, incontinentie, verstoord evenwicht en het onvermogen om zelfstandig te eten. Specialist na specialist keek met verbijstering naar de jonge Machteld: “Bij zo’n jong iemand, zeker met het downsyndroom, hebben we nog nooit meegemaakt dat een CVA (herseninfarct) optrad.” Machtelds moeder en zorgondernemer Helma hielden samen dag en nacht de wacht naast haar ziekenhuisbed. Er werden talloze onderzoeken gedaan, maar de oorzaak van het herseninfarct werd nooit achterhaald.
Revalideren in een liefdevol thuis
Na een verblijf van zes dagen in het ziekenhuis werd Machteld doorverwezen naar een revalidatiecentrum. Al snel werd gezamenlijk besloten dat het revalideren thuis zou gaan gebeuren. Bewust thuis in het Thomashuis, omringd door bekende gezichten die weten hoe met Machtelds verstandelijke beperking om te gaan.
Voorafgaand aan haar terugkeer werd met man en macht gewerkt om Machtelds kamer in orde te maken. Er moest van alles worden geregeld, zoals een lift, speciaal bed, en douchestoel. Machtelds kamer bevond zich op de eerste verdieping. Een plek die veel te complex werd met alle zorg die zij nodig had. Mark, een autistische medebewoner die pas een halfjaar in het Thomashuis woonde, aarzelde geen moment en verruilde zijn kamer op de begane grond voor die van Machteld. In korte tijd werden de twee kamers totaal omgetoverd. Iedereen - van ouders van medebewoners tot aan huishoudelijke hulp en andere medewerkers - hielp mee om een comfortabele en passende plek voor Machteld te realiseren.
Zwemmen met wilskracht: de reis van herstel
Tijdens haar herstelproces onderging Machteld dagelijks therapieën in het Thomashuis. Daarbij was Helma haar grote steun en toeverlaat. Externe specialisten begeleidden Machteld dagelijks bij de oefeningen, terwijl ook haar huisgenoten altijd paraat stonden om te helpen. De groep kent Machtelds voorkeuren, en de medewerkers zijn gespecialiseerd in de omgang met haar verstandelijke beperking. “De bewoners zijn altijd lief voor haar, een applausje bij een volgende stap, een extra hand ter ondersteuning. Ze zijn trots om te mogen helpen, om iets voor de ander te kunnen betekenen”, vertelt Helma.
In de maanden die volgden herwon Machteld haar vermogen om zelfstandig in huis te lopen, waarbij ze een speciale wandelstok voor kortere afstanden en een rolstoel voor langere afstanden gebruikt. Machteld heeft inmiddels zelfs de kracht om met de duo-fiets tochtjes van 15 kilometer te maken, kan weer zinnen formuleren, zelfstandig eten en is weer zindelijk. Zelfs zwemmen lukt weer, haar grootste hobby. Dat had niemand durven hopen.
Door de revalidatiearts en neuroloog is Machteld inmiddels ontslagen. Momenteel krijgt ze jaarlijks controle om mogelijke bloedpropjes op te sporen en eventuele ongevallen te voorkomen.
Samen één team
De impact op de zorgondernemers, bewoners en medewerkers was enorm. Machteld was altijd het kleine zusje van de groep. Iedereen is behulpzaam en heeft oog voor haar. Ze wordt op handen gedragen. Het Thomashuis bleek de perfecte setting voor het herstel van Machteld en dáár zijn ze in Oudenbosch heel erg trots op. "Samen kunnen we de wereld aan. We zijn niet zomaar een zorginstelling; maar een echt thuis, waarin liefde, toewijding en kleinschaligheid centraal staan.” vertelt Helma.
