In het centrum van Dongen ligt Thomashuis Dongen, een huis dat letterlijk en figuurlijk middenin de samenleving staat. Een van de bewoners die het Thomashuis siert, is Ruth (25). Zij vertelt over haar passie voor schrijven, muziek en schilderen en over haar leven in het Thomashuis. “Vrijheid is voor mij belangrijk.”

Ruth woont sinds 2013 in Dongen. In haar kamer staat een verzameling van tientallen dobbelstenen, een gezellig zitgedeelte en haar eigen kunstwerken. Creativiteit zit in de familie. “Mijn oma heeft het ook altijd gedaan.” Op de dagbesteding komt Ruth zelf ook in aanraking met schilderen. “Toen ontdekte ik dat ik ook kan schilderen én het leuk vind.” Nu werkt ze een paar dagen per week in een atelier voor Prisma, waar haar werken ter expositie hangen. “Ik hou van abstracte kunst. Maar het blijft wel realistisch: de lucht is blauw en het gras is groen”, vertelt ze terwijl ze naar haar schilderij kijkt. 

"Ik hou van abstracte kunst. Maar het blijft wel realistisch: de lucht is blauw."

Aangrijpend gedicht

Daarnaast is het geschreven woord Ruths grote passie. “Ik schrijf muziek en gedichten. Ik ben een paar keer in de studio geweest om mijn eigen cd op te nemen.” Voor de 4 mei viering in Dongen heeft zij een aangrijpend gedicht geschreven. “Deze mocht ik voor vierhonderd mensen voordragen tijdens de 4 mei viering.” .

“Ik heb de reis van vijf jaar Thomashuis Dongen beschreven.”

Als afscheidscadeau voor de vorige zorgondernemers heeft Ruth een boek voor ze geschreven. “Overal waar ik kon schrijven heb ik geschreven: op vakantie, in de badkamer, slaapkamer of het toilet.” In negen hoofdstukken heeft ze haar leven in het Thomashuis beschreven. “Ik heb de reis vanaf dag één beschreven vanuit mijn standpunt: de vakantie, het dagelijks leven, de eerste jaren in het Thomashuis, de maandagavond activiteiten.” De laatste hoofdstukken heeft Ruth aan de oud-ondernemers persoonlijk gericht. “Dat was bijzonder. Ze waren beide enthousiast en ontroerd.”

Groei

Naast de wekelijkse fitness speelt Ruth ook graag een potje tafeltennis. Onlangs heeft ze tegen dorpsgenoot en paralympisch kampioen tafeltennis Kelly van Zon gespeeld. “Ze heeft zich echt ingehouden voor mij en goede tips gegeven.” Nu spreken ze elkaar zo nu en dan via Whatsapp.

De afgelopen jaren heeft zij haar leven in Dongen vormgegeven. “Alles wat ik alleen kan doen, doe ik zelf. Zelf naar de huisarts, sporten, mensen bezoeken of naar de dagbesteding.” Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. “De eerste paar keer ben ik ontzettend verdwaald. En het was soms moeilijk, maar ik ben gegroeid. Toen ik hier zes jaar geleden kwam wonen, waren de dingen die ik nu zelfstandig doe ondenkbaar.”

Benieuwd naar Ruths verhalen? Volgend jaar publiceren we de eerste column van Ruth. Volg ons via de nieuwsbrief ThomashuisVertelt en blijf op de hoogte.

Kelly en Ruth na een potje tafeltennis.