“Onze zoon Mark liep stage bij Thomashuis Helmond. We waren uitgenodigd voor een open dag. De eerste ontmoeting met een Thomashuis heeft ontzettend veel indruk op mij en mijn vrouw achtergelaten. De vonk was overgeslagen. Dit wilden wij ook”, schrijft Johan Smeets in zijn blog. Samen met zijn vrouw Hedwig is hij sinds 2013 de zorgondernemer van Thomashuis Ospeldijk.
“Al vanaf 1982 ben ik werkzaam in de zorg. Mijn carrière ben ik begonnen in de bejaardenverzorging. Daar heb ik 3 jaar gewerkt en in die periode ben ik een opleiding gaan volgen. Mensen met een verstandelijke beperking trokken mijn aandacht. Na de opleiding werkte ik 3 jaar met mensen met een verstandelijke beperking op een buitenhuis van Eckartdal.
Wens om zorgboerderij te starten
Ik heb daar de eerste ervaring op mogen doen in het runnen van een groot gezin. Naast het werken op het buitenhuis gingen we regelmatig invallen op het activiteitencentrum waar onze groep dagbesteding had. Ook deze tak van werken in de gehandicaptenzorg was boeiend en trok mijn aandacht. Ik heb de overstap gemaakt naar de dagbesteding, binnen een epileptisch centrum. Daar ben ik precies 25 jaar werkzaam geweest.
In mijn werk carrière heb ik verschillende veranderingen meegemaakt en niet iedere verandering kwam ten goede aan de deelnemers. Als eerste werd er vaak bezuinigd. Ik had het idee dat het anders en beter kon dan wat er gebeurde. De laatste jaren werkzaam heb ik regelmatig gedacht om voor mezelf iets te gaan doen. In eerste instantie dacht ik aan een zorgboerderij omdat ik op mijn werk ook op een zorgboerderij werkte. In die periode zijn er in onze omgeving veel boeren gestopt met boeren en gestart met dagbesteding op hun boerderij.
Balletje gaat rollen
Onze zoon Mark liep stage bij Thomashuis Helmond. We waren uitgenodigd voor een open dag. De eerste ontmoeting met een Thomashuis heeft ontzettend veel indruk op mij en mijn vrouw achtergelaten. We hebben samen die dag verschillende keren opnieuw beleefd en de revue laten passeren. We hadden kennis gemaakt met de zorgondernemers Gerard en Hilde en verschillende gesprekken met hen gehad. We hebben meegedraaid en de groep overgenomen wanneer zij weg waren.
De vonk was overgeslagen en nu wisten we het zeker dit willen we ook. Toen ging het balletje rollen en in 2013 zijn we gestart in Thomashuis Ospeldijk. We hebben nu een groep van 8 bewoners, 5 heren en 3 dames. We runnen het Thomashuis samen met 4 medewerkers. We hebben een klein team dat erg betrokken zijn met ons Thomashuis.
Zinvolle administratie, volledige aandacht
De lijntjes zijn kort en de contacten zijn goed. We streven na een administratiearme rapportage. Dat wil niet zeggen dat we niet rapporteren. We rapporteren alleen het noodzakelijke. Alleen het belangrijkste. Ik vind dossiervorming goed als er ook iets mee gedaan wordt. Niet als het staat onder te stoffen in de kast. We kunnen de tijd beter besteden aan de bewoners.
Hedwig is lid van de Dorpsraad en ik van buurtvereniging, “de Meule” en van het gehandicapten platform Nederweert. De vergaderingen bij ons vinden dan plaats in gedeelte beschikbaar en wordt onze huiskamer in precoronatijd omgebouwd tot stemlokaal. Wanneer we bezoek krijgen ontvangen we die ook in het Thomashuis. Onze bewoners vinden het fijn om ook onze vrienden te leren kennen.
Onze betrokkenheid met ons Thomashuis is erg groot. Sinds we het Thomashuis gestart zijn, zeggen we steeds: “Dit is niet ons werk, maar onze levensstijl.” Dit dragen we ook trots uit naar onze familie en vrienden.”