(Archieffoto van Thomas samen met zijn vader Hans)
Het is inmiddels 15 jaar geleden dat de droom van Hans van Putten werkelijkheid werd en het eerste Thomashuis van start ging. Vanuit haar woonplaats Berlijn blikt zijn dochter Teuntje (30), de zus van Thomas, kort terug op die beginperiode en kijkt ze vooruit. “We moeten het verhaal van Thomas levend houden en trots zijn op wat we doen.”
Ze kan zich de voorbereidingen nog goed herinneren. In het kantoor aan huis in Maarssen werkte vader Hans zijn plannen uit voor het eerste Thomashuis. “Het was allemaal heel familiair, iedereen was erbij betrokken”, vertelt Teuntje.
Als zus van Thomas kreeg ze als geen ander mee hoe de zorg voor haar broer eruitzag, en de boosheid die dit bij haar vader teweegbracht. De verademing was dan ook groot toen Thomas in een door hem geïnspireerd huis kon gaan wonen. “Ondanks dat hij zwaar gehandicapt was boekte hij toch nog vooruitgang in Thomashuis Buurmalsen. Dat was heel bijzonder. Hij is in 2006 overleden maar heeft nog hele mooie laatste jaren gehad. Dat maakt het verlies ook wat dragelijker.”
Niets aan kracht ingeboet
Het verhaal van haar vader en Thomas heeft wat Teuntje betreft in de afgelopen 15 jaar niets aan kracht ingeboet. “Dit is het verhaal dat alle formules van De Drie Notenboomen met elkaar verbindt en bovendien onderscheidt van initiatieven die erop lijken”, zo zegt ze. “En daar zijn er heel wat van bijgekomen in de afgelopen tijd. In die zin zijn we niet vernieuwend meer. Maar wat wèl vernieuwend en onderscheidend is en blijft, is het verhaal van Thomas.”
Als aandeelhouder maakt Teuntje zich sterk voor een aantal pijlers van de formules en in de toekomst hoopt ze wellicht als ambassadeur haar steentje bij te kunnen dragen. “Ik buig mij vaak over de vraag hoe we de kern van de formules -het verhaal van mijn broer- actueel kunnen houden”, zo zegt ze. “We moeten weten en met trots blijven benadrukken wat ons bijzonder maakt.”
(Foto: Teuntje van Putten)
Teuntje doelt daarbij niet alleen op de Thomashuizen, maar ook op de formules die eruit voort zijn gekomen. Vorig jaar bezocht ze met een Duitse delegatie het Limburgse Sint-Joost waar een Thomashuis en Herbergier vlak naast elkaar staan. “Het zijn verschillende huizen met verschillende zorgondernemers en bewoners”, zegt Teuntje. “Maar in beide huizen voel ik me direct thuis zodra ik binnenstap. Ik zou er veel vaker naartoe gaan als ik niet zo ver weg woonde. Het is gezellig en fijn om er te zijn. Ik weet zeker dat dit komt omdat we dezelfde kern delen. Die eenheid vind ik belangrijk.”
Schilderij in alle Thomashuizen
In beide huizen -en in het pand waarin De ZorgButler & Thomas op Kamers zijn gevestigd- prijkt dan ook een schilderij van Thomas waar ‘iedereen met trots naar kan kijken’. De tekst erop zegt: ‘Thomas moet niet integreren in de zorgwereld, maar de zorgwereld moet integreren in de gewone wereld’. Teuntje: “Ik wil me er hard voor maken dat de overhandiging van dit schilderij aan nieuwe huizen ook in de toekomst een traditie blijft. Het is een visie die we niet mogen vergeten.”
Bron: dwarskijker.nl
Lees hier een interview van ondernemersorganisatie VNO-NCW met Hans van Putten over de start van de Thomashuizen 15 jaar geleden. "Ik ga de zorg een poepie laten ruiken."
Zelf zorgondernemer worden van een Thomashuis? Kom naar onze infodagen in Thomashuis IJmuiden (15 juni) of Thomashuis Harich (5 juli)! Aanmelden kan hier.