De verhuizing van je kind naar een nieuwe woonomgeving is voor ouder en kind altijd even spannend. Karin Creemers-Hosli (61) weet daar alles van. Haar zoon Marco (29) woont sinds vier jaar in Thomashuis Blerick. ‘‘Het was even wennen. Maar toen al snel bleek Marco de juiste plek zit, viel er een last van onze schouders.’’
Karin vertelt dat haar zoon een niet-verbale leerstoornis heeft, waardoor werkelijkheid en fantasie door elkaar heenlopen. Marco woont met veel plezier bij zijn ouders. Maar wanneer zijn broers en zussen hun vleugels uitslaan, begint het bij Marco ook te kriebelen. ‘‘Hij wilde graag onder leeftijdsgenoten zijn’’, zegt Karin. Daarom start hij met zijn ouders een zoektocht naar een huiselijke woonplek.
Verliefd
Wat voor Karin duidelijk is, is dat een instelling absoluut niet de juiste plek is voor haar zoon. Ze vertelt dat ze als kok in een instelling heeft gewerkt. ‘‘Ik zag dat die kinderen er alleen voor stonden en met een natte pamper rondliepen. Toen zei ik direct dat mijn kind nooit naar zo’n tehuis zou gaan.’’
‘‘Mijn kind gaat nooit naar een tehuis.’’
Het kan voor Karin niet meer stuk wanneer Thomashuis Blerick haar deuren opent. De opgeknapte boerderij ligt op steenworp afstand van hun huis. ‘‘We waren gelijk verliefd. De woonkamer en keuken zijn gezellig ingericht, wat het een feestje maakt om binnen te komen. En Peter en Nicole hebben een groot hart en engelengeduld.’’ Ze vertelt dat het als ouder toch altijd spannend is hoe je kind op een verhuizing reageert en of hij heimwee krijgt. ‘‘Marco werd door het Thomashuis feestelijk verwelkomt en goed voorbereid op zijn verhuizing. Daardoor is er een last van onze schouders gevallen. Je wil dat je kind op zo’n warme plek opgroeit.’’
''Marco voelt zich helemaal thuis in het Thomashuis. Wat wil je als ouder nog meer?''
One happy family
Karin is blij met de korte lijntjes met de zorgondernemers Nicole en Peter en de 1-op-1-begeleiding. ‘‘Van samen een kopje koffiedrinken tot persoonlijk in bed gestopt worden. En zelf ben ik altijd welkom om onverwachts binnen te waaien.’’ De 9 bewoners en het team zijn volgens Karin hecht. ‘‘Als een van de bewoners na een weekend weg weer thuiskomt, springen de andere bewoners allemaal op en geven ze elkaar een knuffel.’’
‘‘Dit is een lot uit de loterij.’’
De kinderen van de zorgondernemers zijn ook hartelijk voor de bewoners. ‘‘Het is one happy family. Dit is een lot uit de loterij.’’
Robert ten Brink
De weken van Marco zijn gevarieerd. Op maandag maakt hij op de dagbesteding een glossy. Voor het blad heeft hij onder meer al Huub Stapel en Robert ten Brink geïnterviewd. ‘‘Hij wordt nu ook geholpen met het maken van de rubriek dierenweetjes.’’ Op dinsdag helpt hij in het Thomashuis met het opknappen van oude meubeltjes. Woensdags helpt hij in een bakkerij in de bediening en op donderdag verkoopt hij artikelen in een tweedehandswinkel. De vrijdagen is Marco in het Thomashuis en gaan ze met z’n allen sporten.
‘‘Marco’s leven is een groot feest.’’
Karin vertelt dat Marco de weekenden soms bij zijn ouders thuis is. ‘‘Maar als hij weet dat er leuke activiteiten in het Thomashuis zijn, blijft hij liever daar.’’ Marco zit volgens haar echt op zijn plek in het Thomashuis. ‘‘Hij vindt zijn leven een groot feest. Wat wil je als ouder nog meer?’’