‘‘Goedemorgen, kom binnen! De bewoners zitten al lekker achter het huis’’, zegt Ad, zorgondernemer van Thomashuis Oudenbosch, tegen bisschop Jan Liesen op een gemoedelijke vrijdagmorgen. Nadat de bewoners met de bisschop in de tuin hebben kennisgemaakt, volgt er een rondleiding. ‘‘Dit voelt als een bezoek bij vrienden’’, reageert de bisschop.

Bron: Katholiekleven

Het Thomashuis van Ad en Helma Huijsmans opende in 2016 haar deuren voor haar 9 bewoners. Het pand ademt religieuze historie, daar het gevestigd is in de voormalige toneelzaal van complex St. Louis, een oude kloosterorde. Bisschop Liesen is enthousiast over het huis en haar bewoners. ‘‘Hier wordt met elkaar samengeleefd.’’ Over de handicap van de bewoners vertelt hij: ‘‘Op een gegeven moment voel je de beperking niet meer. Dit is gewoon één club die een thuis heeft gecreëerd met elkaar.’’   

Inclusie

Net als Ad en Helma vinden de bewoners het speciaal om bezoek te krijgen van de bisschop. Trots laten zij hem het Thomashuis zien. Van de gezamenlijke leefruimtes tot alle individuele slaapkamers. Ook worden er vragen gesteld. Zo vraagt bewoonster Lesley of de bisschop altijd zijn zwarte kledij draagt, ook als hij in de tuin werkt. Bisschop Liesen is positief over de huiselijke en kleinschalige zorg in het Thomashuis. ‘‘Wat ik heb gezien en niet vergeet, is dat er ruimte is voor ieders individualiteit. Er is hier fierheid. ’’

De bisschop ziet de meerwaarde van het Thomashuis voor de Oudenbossche samenleving. ‘‘Inclusie is een woord dat veel gebruikt wordt en waarmee een ideaal wordt aangegeven, maar hier zie je het in de praktijk. Hier worden mensen niet verdragen, maar gedragen.’’

Geloof in praktijk

Ad en Helma kijken met de bewoners terug op een leuke dag. ‘‘Het was een bijzondere ontmoeting waarbij we de bisschop hebben laten proeven van het leven in een Thomashuis’’, vertelt Ad. Volgens de zorgondernemer snijdt het mes daarbij aan twee kanten in deze manier van mensen verbinden: ‘‘De bewoners ontmoeten mensen uit de maatschappij en leren hun steentje bijdragen, maar tegelijkertijd leren de bezoekers van de bewoners.’’

Volgens bisschop Liesen verdient de zin van het leven in het Thomashuis navolging. ‘‘De zin van het leven krijgt hier gestalte in een gezin. Dit is geloof in praktijk gebracht.’’